Racławice zajmują wyjątkowe miejsce w historii państwa polskiego, dlatego warto przynajmniej raz w życiu się tam wybrać. Jednak miejscowość, poza swą bogatą przeszłością, posiada również wiele walorów turystycznych. Położenie Racławic wśród pięknych wzgórz Wyżyny Miechowskiej stwarza mnóstwo możliwości aktywnego wypoczynku.
Do najciekawszych zabytków gminy Racławice należą: kościół św. Piotra i Pawła z 1778 roku, pole bitewne, cmentarz z grobowcami właścicieli majątków w Marchocicach, Klonowie, Janowiczkach, Dziemierzycach i Racławicach oraz usypany w latach 1926-34 Kopiec Kościuszki.
Wyjątkową tradycją miejscowości jest wybór „Chłopa roku”. Odbywa się on rokrocznie od 1995, w pierwszą niedzielę po św. Wojciechu, pod pomnikiem Bartosza Głowackiego. Chłopem Roku zostaje osoba, która – przebrana w strój ludowy – zdobędzie największą ilość punktów w konkursach sprawnościowych, takich jak na przykład rzut podkową do celu, czy dojenie krowy na czas.
Racławice to historyczna wieś w południowej Polsce, położona na Wyżynie Miechowskiej, nad rzeką Racławką. W latach 1976-91 miejscowość była siedzibą gminy Racławice-Pałecznica i należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Obecnie wieś zamieszkuje niewiele ponad 500 osób.
Racławice nazwę swą najprawdopodobniej zawdzięczają właścicielowi dóbr rycerzowi Racławowi. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z przełomu XIV i XV wieku. W Kronikach Jana Długosza znajdziemy informację, że chłopi spod Racławic przywozili pod Sandomierz, do obozu Władysława Jagiełły, wołowinę i dziczyznę soloną w beczkach dla wojska przed bitwą pod Grunwaldem.
Na terenie dzisiejszej gminy istniały prywatne majątki ziemskie. Do XIV-XV wieku obszar Racławic należał do Dzierosława Karwacian herbu Zadra, mieszkającego w Krakowie. W okresie powstania kościuszkowskiego, z kolei, właścicielem dóbr był Walery Wielogłowski herbu Starykoń. Dwór mieścił się w Racławicach naprzeciw kościoła, od strony wschodniej. Od 1778 roku stoi tu kościół, a obok drewniana dzwonnica z dzwonem odlanym w 1776 roku.
4 kwietnia 1794 polskie wojska powstańcze pod wodzą Tadeusza Kościuszki stoczyły pod Racławicami zwycięską bitwę z wojskami rosyjskimi. Wydarzenie to było i jest dla Polaków bardzo szczególne.
W 1880 część majątku w drodze licytacji nabył pan Szczepanowski. Reszta dóbr Racławic około 1895 roku została sprzedana Żydowi Rzędowskiemu z Działoszyc. Ten z kolei, w latach 1908-12, odsprzedał ziemie mieszkańcom.
Po II wojnie światowej struktura gospodarstw uległa zmianie. Wszelka własność obszarnicza zniknęła w 1945 roku po dekrecie o reformie rolnej. W wyniku owej reformy powstało około dwustu nowych gospodarstw od 2 do 4,5 ha.
W 1976 roku gmina Racławice została połączona z gminą Pałecznica. Dopiero w 1990 mieszkańcy Pałecznicy podjęli działania o ich rozdzielenie. Rok później gminy zostały rozłączone i tak funkcjonują do dziś.