Żywiec był i jest domem dla wielu muzyków, sportowców i biskupów. Jednak to urokliwe miasto w województwie śląskim jest nie tylko miejscem urodzenia sławnych osób. Żywiec jest sam w sobie popularnym kurortem wypoczynkowym dla wszystkich, którzy pragną spędzić kilka dni w ośrodku kulturalnym, skosztować lokalnej kuchni i piwa, posłuchać muzyki folkowej, bądź po prostu rozkoszować się pięknem górskiego krajobrazu.
Położenie Żywca jest rajem dla wszystkich, którzy lubią aktywnie spędzać czas. Miłośnicy sportów wodnych mają szansę na realizację swoich pasji w Jeziorze Żywieckim, a narciarze z pewnością docenią bliskość stoków. Co więcej, wiosną, latem i jesienią można się tu wybrać na wycieczkę po górskich szlakach turystycznych – w Żywcu jest ich aż pięć.
Miejscowość ta jest jednym z trzech głównych miast (obok Wisły i Makowa Podhalańskiego), które organizują festiwale folklorystyczne. Dwoma największymi i najstarszymi są Festiwal Folkloru Ziem Górskich oraz Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne. Co roku miejscowość gości dziesiątki polskich i zagranicznych grup muzycznych. Miasto do tej pory odwiedziły zespoły z Rapa Nui (Polinezja), Chile, Meksyku, Stanów Zjednoczonych, Chin, Korei oraz Nigerii. Niestety konkursy nie są transmitowane przez żadną polską telewizję.
Jeśli chodzi o warte zobaczenia zabytki w Żywcu, to jest ich wiele. Najbardziej polecanymi są: Stary Zamek wraz z Pałacem Habsburgów i parkiem stylizowanym na ogród angielski, miejskie muzeum Siejba, domek chiński oraz Kościół Świętego Krzyża z XV wieku.
Co więcej, w Żywcu znajduje się kilka obiektów przyrodniczych. Najsłynniejszym z nich jest Grapa – rezerwat mający pod ochroną rosnące na zboczach gór lasy grądowe.
Żywiec znajduje się w południowej Polsce, w województwie śląskim. Miasto jest położone w dolinach rzek Soły i Koszarawy, na wysokości 350 m n.p.m. i w niewielkiej odległości od stoków. Rajem dla narciarzy będą z pewnością pobliskie: Pilsko (1557 m), Skrzyczne (1257 m), Lipowska (1324 m), Romanka (1365 m) i Wielka Racza (1236 m).
Żywiec jest dość dużym miastem, o całkowitej powierzchni 50.54 km2 i zamieszkuje je 32.078 mieszkańców, jednakże, liczba ludności w sezonie zimowym jest tu znacznie większa. Łagodny górski klimat i świetnie przygotowane okoliczne stoki narciarskie przyciągają w te rejony co roku setki turystów.
Trudno doszukać się jakichkolwiek informacji o początkach Żywca. Pierwszą zarejestrowaną datą w historii obszaru jest rok 1327, kiedy to Żywiec otrzymał prawa miejskie. Nic jednak nie wiadomo o oficjalnym powstaniu miasta. Można jedynie przypuszczać, że miało to miejsce na przełomie XIII i XIV wieku.
Wieki XVI i XVII są uważane za najlepszy okres w dziejach miasta. Wtedy właśnie Żywiec otrzymał przywileje handlowe oraz prawo do wyrobu piwa. Był to również czas dynamicznego rozwoju obszaru. Niestety druga połowa XVII stulecia zakończyła „złoty wiek” Żywca. Podczas Potopu Szwedzkiego miasto zostało doszczętnie zniszczone i ograbione i dopiero pod koniec XIX wieku odzyskało swą dawną świetność.
Wiek XIX był bardzo istotnym okresem w historii Żywca, gdyż to właśnie wtedy miejscowość trafiła pod panowanie dynastii Habsburgów. Monarchowie sponsorowali wiele miejskich inwestycji, np. pomogli w rozwoju i budowie lokalnych instytucji, przebudowali zamek żywiecki wraz z otaczającym go parkiem krajobrazowym oraz postawili dodatkowy pałac.
Po I wojnie światowej Żywiec znów rozwijał się dynamicznie. Władze administracyjne zdecydowały się na przyłączenie do miasta czterech małych wsi, zwiększając przy tym obszar miejscowości do 1274.77 ha. Miejscowość zyskała także na popularności – stała się sławna dzięki organizowanym tu jarmarkom. Co środę przyciągały one do Żywca setki ludzi z południa Polski. Jarmarki były niejako wydarzeniami kulturalnymi. Ludzie nie tylko kupowali tu ubrania, buty czy jedzenie, lecz także mogli obejrzeć występy sławnych magików, brzuchomówców, a nawet Cyganów z niedźwiedziami.
Okres międzywojenny dał początek kwartalnikowi „Gronie” oraz dwóm szkołom średnim: Żeńskiemu Seminarium Nauczycielskiemu oraz Gimnazjum Kupieckiemu. Niestety nie wszędzie panowała taka idylla. Nie dalej niż kilka kilometrów od Żywca ludzie umierali w biedzie, nie umieli czytać ani pisać, pracowali w większości na polach i chorowali na gruźlicę.
Podczas II wojny światowej Żywiec został zbombardowany i w 1939 roku przyłączony do III Rzeszy. Nie trwało to jednak długo – miasto po pewnym czasie wróciło na teren Polski, a obecnie jest jednym z najbardziej rozwiniętych miast w województwie śląskim. Większość ludzi utożsamia je z turystyką, lecz należy pamiętać, że Żywiec jest także ważnym ośrodkiem kulturalnym.