Ełk

Ełk to urocze mazurskie miasto, którego okolice słyną z bogactwa lasów i wód, stwarzających wspaniałe warunki do uprawiania wielu dyscyplin sportowych, takich jak kajakarstwo, jeździectwo czy jazda na rowerze – by wymienić tylko kilka. Do najbardziej lubianych atrakcji turystycznych Ełku należy przejażdżka kolejką wąskotorową do Turowa na trasie o długości 48 km. Turyści przybywający do Ełku ponad wszystko cenią sobie panującą tu ciszę i spokój.

o Ełku

W Ełku zachowało się wiele znakomitych przykładów ciekawej architektury. Największe wrażenie wywierają secesyjne kamienice przy ul. Armii Krajowej i ul. Kościuszki, ale warto też zobaczyć wieżę wodną i neogotycki kościół św. Wojciecha. Niedaleko brzegu Jeziora Ełckiego znajdują się ruiny potężnego warownego zamku krzyżackiego z XIV w. Przejażdżkę kolejką wąskotorową można połączyć z wizytą w Muzeum Kolejnictwa, gdzie prezentowana jest ogromna kolekcja zabytkowych lokomotyw i parowozów, gromadzonych tu od 1918 r.

Miasto i jego okolice przyciągają turystów poszukujących nieskażonej przyrody i malowniczych krajobrazów. Rozległe zielone tereny nadają Ełkowi unikalny charakter i mają istotne znacznie turystyczne oraz gospodarcze. Najpopularniejszym sportem rekreacyjnym w Ełku jest kajakarstwo, w ostatnim czasie zostały także rozbudowane szlaki rowerowe. Gęste lasy wokół miasta są atrakcyjne dla myśliwych.

GEOGRAFIA

Ełk zajmuje obszar 395 ha i liczy prawie 60 000 mieszkańców, co sprawia, że jest trzecim co do wielkości miastem Warmii i Mazur. Znajduje się we wschodnim rejonie województwa warmińsko-mazurskiego.

Dużym atutem Ełku jest jego położenie na brzegu polodowcowego Jeziora Ełckiego, w otoczeniu zwartych kompleksów leśnych. Przez Ełk przepływa rzeka o tej samej nazwie. Pojezierze Ełckie to w przeważającej części pagórkowata wyżyna. Ponieważ miasto leży w strefie klimatu kontynentalnego tutejsze lata są zwykle suche i gorące, natomiast zimy – mroźne, z obfitymi opadami śniegu.

HISTORIA

Początki Ełku sięgają lat 1396-1400, kiedy z rozkazu Ulricha von Jungingena, późniejszego sławetnego Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego, na wyspie na Jeziorze Ełckim zbudowano drewniany zamek. W jego pobliżu zamieszkało wielu osadników z Mazowsza. W 1425 r. Wielki Mistrz krzyżacki Paul von Russdorf założył wioskę na południe od zamku na prawie chełmińskim. Dziesięć lat później nadał jej prawo organizowania jednego targu w roku.

Po wojnie trzynastoletniej (1454-1466) Ełk pozostał się w rękach Krzyżaków, którzy w 1499 r. zdegradowali go do roli osady. W 1596 r. Elk otrzymał prawo do organizowania cotygodniowego targu.

Miasto raz za razem nawiedzały plagi – w latach 1559, 1563, 1572 i 1653. W 1655 r. tereny te zajęli Szwedzi, a mieszkańcy Ełku zostali zmuszeni do płacenia wysokiej kontrybucji. Miasto, jeszcze w 1657 r. rządzone przez Brandenburgów, wkrótce przeszło pod kontrolę Królestwa Prus. W 1670 r. Ełk zyskał status miasta. W 1688 r. przez miasto przeszedł wielki pożar, niszcząc kościół, ratusz i około 80 domów.

Wiek XVIII był okresem rozkwitu Ełku. Ważne instytucje, które otwarto w tym czasie to szkoła (w 1764 r.) oraz pierwsza apteka (w 1788 r.).

W 1794 r. powstańcy kościuszkowscy przeszli przez miasto w drodze do Prus. W 1806 r., podczas wojen napoleońskich, Ełk został zajęty przez Rosję, a rok później kolejny raz zmienił właściciela, przechodząc w ręce armii francuskiej.

Wraz z oddaniem do użytku linii kolejowych do Królewca, Gołdapi i Piszu w drugiej połowie XIX w. nastąpił kolejny okres szybkiego rozwoju miasta. Jego infrastruktura poprawiła się dzięki uruchomieniu systemu zaopatrzenia w wodę, założeniu kanalizacji oraz doprowadzeniu elektryczności.

W 1888 r. zamek został przekształcony w więzienie i pełnił tę funkcję aż do 1976 r.

Z powodu położenia na linii frontu Ełk poważnie ucierpiał w czasie pierwszej wojny światowej. Dzieła zniszczenia dokonała kolejna wojna. Po jej zakończeniu miasto włączono do Polski.