Karpacz

Karpacz, położony u stóp Śnieżki (1603 m), najwyższego szczytu w Sudetach, należy do najpopularniejszych kurortów zimowych w kraju, zwanych „zimowymi stolicami Polski”. Co roku przyciąga wielu turystów, których liczba znacznie przewyższa liczbę jego mieszkańców. To prawdziwy raj nie tylko dla narciarzy, ale też dla wielbicieli pieszych wycieczek, na których czeka mnóstwo pięknych zakątków w Karkonoskim Parku Narodowym.

o Karpaczu

Ta niewielka miejscowość ciągnie się wzdłuż krętej drogi na odcinku długości 10 km. Składa się z dwóch części: Karpacza Dolnego, gdzie znajduje się większość hoteli, pensjonatów i restauracji, oraz Karpacza Górnego, gdzie mieszczą się domki wczasowe.

Ciekawą przygodą może okazać się wizyta w tutejszym Muzeum Zabawek i Lalek. Z całą pewnością warta zwiedzenia jest XIII-wieczna drewniana Świątynia Wang, znajdującą się przy szlaku wiodącym na Śnieżkę. O jej wyjątkowości chociażby fakt, że przy jej konstrukcji nie użyto ani jednego gwoździa.

Karpacz jest doskonałą bazą wypadową dla wypraw do Karkonoskiego Parku Narodowego. Aż sześć różnych szlaków prowadzi stąd na Śnieżkę, głównego celu większości wędrówek. Jest tu także wiele wyciągów narciarskich i wyciąg krzesełkowy.

Krajobraz karkonoski to nie tylko piękne rzeki, wodospady i formacje skalne. Wyjątkowego charakteru nadają Karkonoszom głębokie, otoczone urwistymi skałami kotły polodowcowe, których można naliczyć się aż 17. Po polskiej stronie są to Śnieżne Kotły (Mały i Duży), Czarny Kocioł, Kotły Małego i Wielkiego Stawu oraz Kocioł Łomniczki.

GEOGRAFIA

Liczba mieszkańców Karpacza, miasta nad Łomnicą w województwie dolnośląskim, wynosi 6000 osób. Miejscowość jest usytuowana na wysokości 480-885 m n.p.m., w odległości zaledwie 15 km od Jeleniej Góry. Granice miasta obejmują także najwyższą partię Karkonoszy ze Śnieżką (Karkonosze to najwyższy łańcuch górski w Sudetach).

W Karpaczu panuje typowy klimat wysokogórski – surowy, charakteryzujący się dużą ilością opadów. Turyści powinni pamiętać, że pogoda w górach bywa zmienna – niezależnie od pory roku mogą się nagle zerwać silne wiatry lub pojawi się mgła.

HISTORIA

Początki Karpacza sięgają końca XIV wieku, kiedy to w Sowiej Dolinie rozpoczęto wydobycie srebra, złota i rud żelaza. Badania archeologiczne wskazują, że poszukiwacze cennych kruszców mogli pojawić się na tych terenach już wcześniej. Na zboczu pobliskiej góry Grabowiec znajdowało się niegdyś miejsce kultu pogańskiego. Bardzo możliwe, że podobne ośrodki były zlokalizowane również na terenie obecnego Karpacza. Przypuszcza się, że Śnieżkę, najwyższy szczyt Sudetów, otaczano dawniej czcią.

Rozwój średniowiecznego Karpacza był bezpośrednio związany z metalurgią. Rozwijające się hutnictwo żelaza wymagało olbrzymich ilości węgla drzewnego, który uzyskiwano wycinając coraz to większe obszary lasu. Jeszcze 100 lat temu miasto to miało charakter przemysłowy.

W XVII wieku na szczycie Śnieżki wzniesiono kaplicę Św. Wawrzyńca, do której z roku na roku przybywało coraz więcej pielgrzymów, także z ośrodków położonych daleko od Karpacza. Podczas wojny trzydziestoletniej przybyli tutaj w poszukiwaniu schronienia czescy protestanci, zapoczątkowując ruch dysydencki na tych terenach. Dzięki nim w Karpaczu rozwinęła się medycyna ludowa.

Dopiero od 1895 roku, po przeprowadzeniu linii kolejowej między Karpaczem a Jelenią Górą, miasto zaczęło się przeobrażać w miejscowość turystyczną. Pod koniec XIX wieku pojawili się tutaj pierwsi wielbiciele sportów zimowych. Budowa wyciągu krzesełkowego na Kopę (1375 m) przyczyniła się do umocnienia pozycji Karpacza jako ważnego ośrodka wczasowego.

W 1844 roku przeniesiono z Norwegii do Górnego Karpacza zabytkową drewnianą kaplicę Wang. Do końca okresu międzywojennego protestanci stanowili większość mieszkańców Karpacza.

Dopiero od lat 70 Karpacz nie jest już grupą rozrzuconych po wzgórzach domostw, lecz zwartą miejscowością. Większość budynków skupia się przy głównej ulicy miasta – ul. Konstytucji 3 Maja. Karpacz uzyskał prawa miejskie w 1960 roku.