Andrychów to ciekawe miasto w województwie małopolskim, usytuowane około 60 km od Krakowa. Miejscowość jest idealna dla miłośników aktywnego wypoczynku. Położenie w Beskidzie Małym ze szczytami Leskowcem i Groniem Jana Pawła II przyciąga w te rejony wielu miłośników górskich wycieczek.
Andrychów to miasto o ciekawej architekturze. Rynek miejski jest charakterystyczny, nieregularny i otoczony niewielkimi kamienicami z przełomu XIX i XX wieku, a układ starówki ma specyficzny galicyjski charakter. Ponadto, w centrum znajduje się Zamek Andrychowski (Pałac Bobrowskich) otoczony Parkiem Miejskim.
W Andrychowie odbywa się wiele różnorodnych wydarzeń kulturalnych. Do najciekawszych należą: Ogólnopolski Otwarty Festiwal Teatrów Amatorskich ODEON, PIOSTUR GOROL SONG, Wieczór Austriacki, Bal Country, Dni Andrychowa i Pszczelarsko-Turystyczna Wiosna w Beskidach.
Oferta turystyczna gminy jest zróżnicowana – zarówno aktywni turyści, jak i osoby preferujące bierny wypoczynek znajdą tu coś dla siebie. Beskid Mały oferuje liczne szlaki turystyczne, wyciągi i trasy narciarskie, a rekreację zapewniają obiekty sportowe (baseny, korty tenisowe, lodowisko) i rozrywkowe (Park Miniatur „Świat Marzeń” w Inwałdzie).
Andrychów to miasto i siedziba gminy w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim. Miejscowość jest położona w Kotlinie Andrychowskiej, w Beskidzie Małym, u stóp Pańskiej Góry, nad rzeką Wieprzówką.
Przez Andrychów biegną droga krajowa nr 52 (Kraków – Bielsko-Biała) i droga wojewódzka nr 781 (Chrzanów – Łękawica) oraz linia kolejowa z Bielska-Białej do Kalwarii Zebrzydowskiej i Lanckorony.
Pierwsze wzmianki o Andrychowie pochodzą z roku 1344, ale prawdopodobnie osada została założona wcześniej – na przełomie XIII i XIV wieku.
Rozwój wsi hamowały liczne niepokoje, m.in. przejazd Deresława udającego się na rabunek pobliskiego Zatora. Andrychów zaczął rozwijać się dopiero, gdy Zator znalazł się pod panowaniem królów polskich, czyli w drugiej połowie XVI wieku. Kolejne spowolnienie rozwoju Andrychowa było spowodowane najazdem wojsk szwedzkich w roku 1665; wieś została wówczas splądrowana i spalona.
Na początku XVIII wieku osiedliło się tu wielu rzemieślników, m.in. tkacze z Belgii, Śląska i Saksonii, co spowodowało gwałtowny rozwój tkactwa w miejscowości. Od tamtej pory znaczenie Andrychowa stopniowo rosło, otrzymywał on przywileje oraz instytucje charakterystyczne dla miasta. Miastem jednak stał się dopiero w roku 1767.
Wskutek I rozbioru Polski miasto znalazło się w zaborze austriackim, a w 1823 roku otrzymało przywilej potwierdzający prawa miejskie w nowych warunkach politycznych.
31 października 1918 roku w Krakowie władzę objęła Polska Komisja Likwidacyjna, której podporządkowały się władze Andrychowa.
W okresie międzywojennym Andrychów rozwinął się jako ośrodek turystyczny. Miasto zelektryfikowano, rozszerzono sieć kanałów, poprawiono miejskie drogi i chodniki. Zbudowano także basen pływacki i stadion sportowy.
W czasie okupacji Niemcy wyniszczali kulturę żydowską i polską, a we wrześniu 1941 roku utworzyli tu getto. 27 stycznia 1945 roku, po krótkich walkach, do miasta wkroczyły wojska radzieckie.
Od 2005 roku Andrychów prężnie rozwija się jako ośrodek przemysłowy, kulturalny i turystyczny.