Aleksandrów Łódzki

Aleksandrów Łódzki to piękne miasto w województwie łódzkim. Ze względu na mnogość zabytków miejscowość przyciąga szczególnie miłośników historii i zwiedzania. Ponadto, położenie Aleksandrowa w pobliżu Łodzi czyni go doskonałą bazą wypadową do stolicy województwa.

aleksandrów Łódzki

Aleksandrów Łódzki może się poszczycić wieloma ciekawymi zabytkami. Będąc tu szczególnie warto odwiedzić: kościół pod wezwaniem św. Rafała i Michała Archaniołów zbudowany w latach 1816–1818, dawny kościół ewangelicko-augsburski (Kościół pw. św. Stanisława Kostki) wzniesiony w 1828 roku, ratusz miejski z 1824 roku, dawna Pastorówka (z 1848 roku), będąca obecnie budynkiem biblioteki oraz założony w 1824 r. park miejski.
Niewątpliwą atrakcją miasta jest obecny budynek Jatek wzniesiony w 1998 roku. Nie jest on zabytkowy, lecz kształtem i stylem nawiązuje do dawnych Jatek Miejskich, stojących w tym miejscu od lat 20-tych XIX wieku i rozebranych w 1988 roku.
Miłośnikom kontaktu z naturą, z kolei, poleca się odwiedzenie Rezerwatu przyrody „Torfowisko Rąbień” pod Aleksandrowem Łódzkim. Na powierzchni 42 ha można podziwiać wiele gatunków interesujących roślin bagiennych.

GEOGRAFIA

Aleksandrów Łódzki to miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, zamieszkałe przez około 26 000 osób.
Miejscowość jest położona na Wysoczyźnie Łaskiej, między dorzeczami Wisły i Odry. Przez Aleksandrów Łódzki przebiegają drogi krajowe nr 71 i nr 72, które w centrum miasta krzyżują się.

HISTORIA

Miejscowość została założona przez Rafała Bratoszewskiego herbu Sulima na początku XIX wieku. Bratoszewski był nie tylko założycielem, ale również fundatorem miejscowej parafii pod wezwaniem św. Rafała Archanioła. Nadał on swemu miasteczku nazwę ku czci ówczesnego cesarza Rosji i tytularnego króla Polski – Aleksandra I, co pomogło w uzyskaniu przez miejscowość praw miejskich w 1822 roku. Po śmierci Bartoszewskiego władzę nad miastem przejęła rodzina Kossowskich herbu Dołęga.
Na przełomie XIX i XX wieku powstały tu liczne zakłady dziewiarskie. Przemysł pończoszniczy dominuje w Aleksandrowie do dziś. W 1910 roku miasto uzyskało elektryczne połączenie tramwajowe z Łodzią, które zlikwidowano dopiero po 80 latach.
Do momentu wybuchu II wojny światowej Aleksandrów Łódzki był miastem trójnarodowym i trójwyznaniowym. Mieszkali tu ewangeliccy potomkowie niemieckich tkaczy, żydowscy kupcy i sklepikarze oraz polscy robotnicy i rzemieślnicy wyznania katolickiego.
W czasie okupacji niemieckiej Aleksandrów był częścią III Rzeszy, otrzymując w 1939 roku nazwę Alexanderhof, a cztery lata później Wirkheim. Niemcy zamknęli polskie szkoły, zdelegalizowali stowarzyszenia, zburzyli pomniki i represjonowali Polaków. Wszyscy mieszkańcy miasta pochodzenia żydowskiego zostali w grudniu 1939 roku wysiedleni, a następnie wymordowani.
Po wojnie wysiedlono prawie całą niemiecką społeczność Aleksandrowa Łódzkiego.