Siewierz to małe śląskie miasto zamieszkałe przez około 5,500 osób. Powodem przyjazdów do miasta jest jego położenie w niewielkiej odległości od Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego oraz międzynarodowego lotniska w Pyrzowicach. Jest to wygodny punkt do rozpoczęcia podróży w tereny wyżyny krakowsko- częstochowskiej. Miasto szczyci się swą przeszłością historyczną, która sięga czasów Średniowiecza. Siewierz częściowo zachował swój średniowieczny wygląd.
Siewierz jest ważnym miastem, ze względu na przecinające się tu liczne szlaki lądowe. Nowoczesne lotnisko w Pyrzowicach, położone w odległości 10 km od miasta, umożliwia korzystne i wygodne połączenia transportowe.
Miasto jest położone poza przemysłowym obszarem Śląska. Odgrywało w przeszłości rolę uzdrowiska, leczącego głównie chorych na gruźlicę. Środowisko naturalne, czyste powietrze, lasy, parki krajobrazowe oraz sztuczny rezerwat Siewiersko – Pyrzycki są atrakcyjne dla wszystkich odwiedzających miasto turystów.
Miasto jest dumne z posiadania jednego z najstarszych kościołów na Śląsku – pochodzącego z XII wieku. romańskiego kościoła Św. Jana Baptysty. Innym interesującym obiektem są położone nad rzeką ruiny zamku wybudowanego w XIV wieku. W okresie między XV i XVIII wiekiem zamek należał do książąt biskupstwa siewiersko – krakowskiego.
Siewierz leży w kotlinie rzeki Czarnej Przemszy, płynącej w dolinie i otoczonej przez kilka wzgórz o wysokości około 300-350 m.n.p.m. Miasto jest położone na wyżynie śląskiej, w północnej części województwa śląskiego.
Siewierz to jedno z najstarszych miast w Polsce, ale jego wczesna historia nie jest zbyt dobrze znana. Pierwsze wzmianki na temat miejscowości pochodzą z początków XII wieku, zaś prawa miejskie przyznano w 1276 roku.
W Średniowieczu miasto miało wielu właścicieli – przez jakiś czas było ono własnością książąt: śląskiego i cieszyńskiego, królów czeskich oraz biskupstwa krakowskiego. Siewierz stał się ważnym miastem handlowym już przed XVII wiekiem.
W drugiej połowie XVII wieku ziemie leżące nieopodal Siewierza zostały włączone do Królestwa Polskiego, ale niedługo potem nastąpiły rozbiory Polski. Wtedy też Siewierz został zaanektowany przez państwo pruskie. Po porażce Napoleona w Moskwie miasto zostało zaatakowane przez rosyjskie wojska i wkrótce zostało częścią Królestwa Polskiego rządzonego przez Rosjan.
Represje towarzyszące Powstaniu Styczniowemu przeciwko Rosjanom w 1863 roku przyczyniły się do upadku miasta i wkrótce Siewierz miał stracić status miasta. Przemysł odżył po roku 1918, gdy miasto ponownie znalazło się w obrębie granic Polski. W tym samym czasie zostały otworzone szkoła i sanatorium . Po zakończeniu II wojny światowej process urbanizacji trwał nadal.