Bielsko-Biała

Bielsko-Biała to stosunkowo duże miasto, a zarazem ważny ośrodek administracyjny i kulturalny południowej Polski. Może być się ono ciekawą propozycją na wakacje, gdyż górskie krajobrazy, mnóstwo zieleni i dobrze rozwinięta infrastruktura narciarska tworzą wspaniałe miejsce dla osób, które szukają kontaktu z naturą, ale zarazem nie chciałyby spędzać urlopu z dala od miejskich atrakcji. Co ciekawe, jeszcze przed 1951 rokiem, Bielsko i Biała były oddzielnymi miastami, należącymi historycznie do dwóch różnych regionów: Śląska i Małopolski.

o Bielsku-Białej

Położona u stóp Beskidu Śląskiego i Małego, Bielsko-Biała słynie z wyjątkowych walorów naturalnych. Tereny te określa się mianem „zielonych płuc Polski”. Do największych atrakcji regionu należy górna część doliny Wapienicy, z najdłuższą na obszarze miasta doliną górską, zwaną Doliną Luizy.

Wielbiciele górskich krajobrazów i pieszych wędrówek mają do wyboru wiele szlaków wiodących w najbardziej czarujące zakątki Beskidów. Polecamy również przejażdżkę kolejką linową na Szyndzielnię (1026 m n.p.m.) – z atrakcji tej można korzystać przez cały rok! Z kolei zimą stoki narciarskie na Dębowcu, Klimczoku i Magurce zapełniają się amatorami białego szaleństwa. W pobliskiej Straconce znajduje się wiele szkółek jeździeckich, podczas gdy sama Bielsko-Biała, obok popularnych basenów i kortów tenisowych, oferuje także możliwości uprawiania sportów ekstremalnych, takich jak karting, spadochroniarstwo, czy szybownictwo.

Osobom, które nie szukają tak silnych wrażeń, polecamy wizytę w Zamku Sułkowskich, pochodzącym z II polowy XIV wieku. Obecnie znajduje się tam muzeum z ciekawymi ekspozycjami i salonem muzycznym, gdzie odbywają się koncerty. Na uwagę zasługuje również katedra pw. św. Mikołaja z wyjątkowymi witrażami oraz Dom Tkacza, muzeum rekonstruujące realia życia i pracy rzemieślnika miejskiego w XVIII wieku.

Bielsko-Biała liczy ok. 175 000 mieszkańców i jest jednym z najważniejszych ośrodków miejskich województwa śląskiego, poza aglomeracją katowicką. Niegdyś była zwana „miastem stu przemysłów”. Po dziś dzień niezwykle intensywnie rozwija się tu przemysł włókienniczy i odzieżowy.

GEOGRAFIA

Otaczające miasto Beskidy sprawiają, że Bielsko-Biała cieszy się unikalnym, górskim mikroklimatem. Charakterystyczną cechą tego obszaru jest duża różnorodność wzgórz i dolin, pokrytych lasami mieszanymi i iglastymi. Najwyższym punktem w mieście jest Klimczok (1117m). Przez miasto przepływa rzeka Białka.

Lokalny klimat jest zmienny i wyróżnia się stosunkowo niskimi temperaturami, częstymi opadami i silnymi wiatrami.

HISTORIA

Istnieje wiele legend na temat historii powstania miasta. Jedna z nich głosi, że dawniej znajdował się tu zamek zbudowany przez grupę rozbójników, którzy regularnie napadali na przejezdnych kupców. Zostali oni złapani i skazani na śmierć, a po wykonaniu wyroku zniszczono także fortecę. Miejsce, w którym spoczywali, było przez wieki zapomniane, aż pewnego razu, podczas polowania, zostało odkryte przez księcia cieszyńskiego Kazimierza. Postanowił wybudować tu kolejny zamek, wokół którego z czasem powstało miasto.

Pierwsze ślady osadnictwa na tych terenach sięgają XII wieku. Początkowo były to dwa oddzielne miasta, znajdujące się po przeciwnej stronie rzeki Biała. Od 1457 roku granica na Białej stała się także granicą między Polską i Czechami. Bielsko zostało założone w XIII wieku na tzw. „szlaku solnym”, prowadzącym z Kijowa przez Kraków do Wiednia. Biała powstała w II połowie XV wieku, po drugiej stronie rzeki. Oba miasta oparły swój rozwój na produkcji sukna.

Bielsko wchodziło niegdyś w skład Czech i Austro-Węgier, zaś po pierwszym rozbiorze Polski także Biała została przyłączona do Imperium Austro-Węgierskiego. W zabudowie Bielska można dostrzec wpływy wiedeńskiej architektury, nadające miastu wyjątkową, kosmopolityczną atmosferę.

Na przestrzeni wieków na ziemiach tych oprócz Polaków mieszkali również Czesi, Słowacy, Niemcy i Węgrzy. Przyczyniło się to do religijnego zróżnicowania tamtejszej społeczności, zwłaszcza przez silny ruch reformacyjny.

W XIX wieku Bielsko i Biała stały się ważnymi ośrodkami produkcji sukna i wełny. Począwszy od II połowy XIX wieku oba miasta cieszyły się znaczną autonomią jako część Śląska Cieszyńskiego i Galicji.

Tereny te powróciły do państwa polskiego tuż po I wojnie światowej. W okresie międzywojennym granica administracyjna między Bielskiem i Biała wyznaczała jednocześnie granicę między województwem śląskim i krakowskim. W 1951 roku Bielsko i Biała połączono w jedno miasto.