Budzyń to wieś w województwie wielkopolskim, 13 km od Chodzieży i 65 km od Poznania. Miejscowość to doskonała destynacja dla osób spragnionych odpoczynku i relaksu w harmonii z naturą, z dala od wielkomiejskiego gwaru i zgiełku.
Budzyń jest gminą rolniczą; użytki rolne stanowią aż 58,9% całej jej powierzchni. Dominuje tu chów trzody chlewnej, bydła, owiec, kóz, drobiu mięsnego i niosek. Co roku też na tutejszym stadionie odbywają się dożynki gminne.
Będąc w Budzyniu warto zobaczyć m.in. wiatrak „Partlak”, Kamień Prezydenta, kościół neorenesansowy św. Barbary z 1849 roku, kościół poewangelicki św. Andrzeja Boboli z 1881 roku oraz wzgórze „Okręglik” z posągiem N.M.P.
Budzyń to wieś i siedziba gminy w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim. Od stolicy powiatu – Chodzieży – miejscowość dzieli 13 km.
Pierwsze wzmianki o Budzyniu pochodzą z połowy XV wieku. Miejscowość otrzymała prawa miejskie jeszcze przed 1458 rokiem, za panowania Kazimierza Jagiellończyka. W 1641 roku prawa te odnowił Władysław IV.
W 1774 roku Budzyń został bezprawnie zaanektowany przez Królestwo Prus. Pomimo prowadzonych tu procesów germanizacyjnych Polacy stanowili w Budzyniu zdecydowaną większość.
5 stycznia 1919 roku powstańcy z pobliskiego Rogoźna Wielkopolskiego usunęli z Budzynia administrację pruską. Miasto stało się ważne strategicznie dla powstania. 7 lutego mieszkańcy Budzynia udaremnili atak Niemców na Rogoźno, a 26 kwietnia 1919 r. otrzymali symboliczny klucz do ratusza. Niestety, już 15 lat później Budzyń zrezygnował z praw miejskich z powodów podatkowych. Od tego czasu miejscowość funkcjonuje jako wieś.
Na początku II wojny światowej, w ramach eliminacji inteligencji polskiej, Niemcy rozstrzelali na Wzgórzach Morzewskich proboszcza tutejszej parafii – Stanisława Łakotę i kierownika szkoły – Władysława Kaję.