Kobiór

Kobiór jest jedyną w Polsce miejscowością o takiej nazwie. Językoznawcy głowili nad jej etymologią i doszli do wniosku, że nazwa może pochodzić od kobiór, czyli gwarowego określenia podbiału lub od gwarowego kowior, czyli wody pokrytej roślinnymi zarostami (literę „w” zastąpiono literą „b”). Niewątpliwą zaletą tego rejonu jest położenie wśród obszarów leśnych, co daje wspaniałe warunki do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej. Do największych atrakcji gminy Kobiór należy zabytkowy Pałacyk Myśliwski w Promnicach, oraz kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, przy którym wzniesiono kopię groty Matki Boskiej z Lourdes.

kobiór

Kobiór to ciekawa miejscowość, zarówno pod względem historycznym, jak i kulturalnym. Gmina ma do zaoferowania turystom wiele interesujących zabytków. Do najciekawszych należą: Zameczek Myśliwski w Promnicach z 1868 roku, czyli dzisiejszy hotel Noma Residence, Muzeum Regionalne „Smolarnia” z wieloma cennymi eksponatami, kościół Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze z początków XX wieku oraz krzyż przydrożny przy ul. Rodzinnej 97 z 1890 roku.

Niewątpliwą zaletą gminy jest jej położenie wśród lasów. Daje to wspaniałe warunki do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej. Dla aktywnych turystów Kobiór oferuje kilka tras rowerowych o różnej długości i trudności. Pierwsza z nich, tzw. „Książęca” łączy Katowice, Tychy, Kobiór, Pszczynę, Goczałkowice i docelowo Bielsko. Zaczyna się ona w Promnicach i biegnie przez ok. 16 km. Druga, nazywana potocznie „Plessówką” ma ok. 45 km długości i prowadzi z Pawłowic (Rynek) poprzez Suszec, Kobiór, aż do Pszczyny Zamek. Trzecia trasa rowerowa – „Niedźwiedziówka” – ma około 9 km i biegnie trasą Kobiór Żorek – Zgoń – Las Kobiór – Miręgówka – Kobiór. Kolejna, tzw. „Smolarnia”, relacji Nadleśnictwo Kobiór – Smolarnia – Kościół – Droga Książęca – Kobiór Centrum ma długość 8,6 km i jest trasą tematyczną. Można tu zobaczyć największe zabytki gminy.

GEOGRAFIA

Kobiór to duża wieś w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Kobiór. Miejscowość jest położona we wschodniej części Kotliny Raciborsko-Oświęcimskiej, na wysokości 250 m n.p.m. Gmina Kobiór leży na powierzchni 49,49 km2 i zamieszkuje ją około 4600 mieszkańców. Miejscowość ma dobre połączenie komunikacyjne z wieloma miastami na Śląsku.

HISTORIA

Pierwsze wzmianki o Kobiórze pochodzą z 1467 roku. W XVIII wieku istniała tu stadnina, w której hodowano około 200 koni. W latach czterdziestych XIX wieku, folwark jednak zlikwidowano, a pozostałe po nim zabudowania przejęła służba leśna. Intensywny rozwój miejscowości nastąpił w latach 1862 – 1863, kiedy to wybudowano drogę łącząca Kobiór z Tychami i Murckami oraz zbudowano linię kolejową między Szopienicami i Dziedzicami. Uruchomienie linii kolejowej zakończyło erę poczty konnej i dało Kobiórowi własny urząd pocztowy.

W 1914 roku wybuchła I Wojna Światowa. Mieszkańcy Kobióra dotkliwie odczuli jej skutki. Wprowadzono obowiązkowe oddawanie płodów rolnych i zabrano im konie. Mężczyzn wzięto do armii, przez co wszelkie ciężkie prace polowe wykonywały dzieci, starcy oraz kobiety.

W międzywojniu nastąpiła elektryfikacja Kobióra. W 1935 roku wybudowano również budynek gminny, gdzie od tej pory skupiało się życie kulturalne wsi.

W 1939 roku do miejscowości wkroczyli Niemcy; wymordowali bezbronnych mężczyzn, spalili domy i wzięli zakładników. Trzy lata później, przy dzisiejszej ul. Leśników, zbudowano trzy duże baraki, w których umieszczano więźniów. Był to podobóz KL Auschwitz – Birkenau, w którym jednorazowo przebywało ponad 200 więźniów. Podobóz zlikwidowano w 1943 roku, a w styczniu 1945 do Kobióra przybyła armia radziecka. Oddziały niemieckie zostały tym samym zmuszone do wycofania się.