Konstancin-Jeziorna

Ze wszystkich polskich uzdrowisk, Konstancin-Jeziorna leży najbliżej Warszawy. Nie dziwi więc fakt, że stał się popularnym celem krótkich wycieczek dla warszawiaków szukających wytchnienia od miejskiego zgiełku. Konstancin-Jeziorna jest ponadto ośrodkiem rehabilitacji oraz elegancką dzielnicą mieszkaniową, zamieszkaną przez sławnych i bogatych. Dzięki położeniu w sosnowym lesie, a także uroczym, starym willom i pałacykom, miejscowość ta jest warta odwiedzenia.

o Konstancinie-Jezornej

Z Warszawy do Konstancina najszybciej dojedziemy samochodem, kierując się na Wilanów bądź Piaseczno. Najprzyjemniejszym sposobem dotarcia do miasta jest wycieczka rowerem przez Wilanów lub Las Kabacki. Oczywiście, można także skorzystać z połączenia autobusowego.

Warto spędzić trochę czasu spacerując nieśpiesznie po cichych ulicach, wzdłuż których stoją majestatyczne rezydencje i pensjonaty. Można także odpocząć na ławce wśród starych drzew lub w jednym z kilku parków. Są tu także atrakcje dla dzieci, w tym przejażdżki na kucykach i place zabaw z drewnianymi huśtawkami. W Konstancinie znajduje się wiele punktów gastronomicznych, gdzie można zjeść wyśmienity obiad, a także doskonałe lodziarnie i cukiernie.

Ponieważ finansowa elita Warszawy inwestuje w renowację willi i budowę własnych rezydencji, Konstancin ciągle się zmienia i rozrasta. Niezmienna pozostaje jedynie charakterystyczna atmosfera miasta. Od 1980 r., a więc od czasu, gdy została zbudowana w samym sercu Parku Zdrojowego, największą atrakcją Konstancina jest tężnia solankowa. Przebywanie w niej ma zbawienny wpływ na system immunologiczny i nerwowy. Spływając po gałązkach tarniny, parująca solanka wytwarza wyjątkowy mikroklimat, który pomaga uzupełniać niedobory mikroelementów w organizmie.

GEOGRAFIA

Konstancin-Jeziorna to miejscowość w powiecie piaseczyńskim, w województwie mazowieckim. Oddalona o 20 km (40 minut jazdy samochodem) na południe od centrum stolicy, wchodzi w skład zespołu miejskiego Warszawy. Konstancin zajmuje obszar 78 km2 i liczy ok. 23 000 mieszkańców.

Przez położone na wysokości 90 m n.p.m uzdrowisko płynie rzeczka Jeziorka, lewy dopływ Wisły. W okolicy występują trzy kompleksy leśne – Las Słomczyński, Chojnowski i Kabacki.

HISTORIA

W 1899 r., a więc bardzo szybko po założeniu miasta, powstał w Konstancinie Park Zdrojowy w stylu angielskim.

Przy sporządzaniu planów rozwoju miasta wzorowano się na najbardziej ekskluzywnych europejskich miejscowościach wypoczynkowych. Ziemia została podzielona na działki o powierzchni ok. 3,300 m każda, a budynki zaprojektowali najsłynniejsi architekci epoki.

Już przed wybuchem pierwszej wojny światowej Konstancin był popularną miejscowością wypoczynkową i miastem modnym do zamieszkania. Osiedlali się tu artyści, pisarze, lekarze i prawnicy. Najsłynniejszym mieszkańcem był Stefan Żeromski, który przez kilka lat zajmował willę „Świt”. Na przełomie XIX i XX w. powstawało mnóstwo nowych domów, pensjonatów i willi w stylu Art. Nouveau, klasycznym i wielu innych stylach. Niektórym budynkom nadawano nazwy, np. „Este”, „Pallas Atena”, „Wanda”, „Słoneczna” czy „Materni”. W 1927 r. artyści założyli w Skolimowie Dom Artystów Weteranów Scen Polskich. Plany budowy Domu Zdrojowego powstrzymał wybuch drugiej wojny światowej.

Po wojnie odebrane prawowitym właścicielom i przekształcone w mieszkania komunalne wille traciły swój urok i charakter. Wiele popadło w ruinę i znikło z krajobrazu miasta. W 1962 r, na głębokości 1750 m zostały odkryte gorące źródła solankowe o właściwościach leczniczych.

Konstancin-Jeziorna powstał w 1968 r. z połączenia pięciu miejscowości: Konstancina, Jeziornej, Skolimowa, Królewskiej Góry, Klarysewa oraz Chylic. W 1972 r. miasto uzyskało status uzdrowiska.