Kudowa-Zdrój

Wśród przybywających do tego uroczego miasta przeważają osoby wymagające leczenia w sanatoriach lub po prostu ci, którzy troszczą się o swoje zdrowie. Jednak Kudowa-Zdrój to nie tylko uzdrowisko, ale także miejscowość, która dzięki swemu położeniu u stóp Gór Stołowych zapewnia wspaniałe warunki do aktywnego wypoczynku. Wędrując po górach można niezwykłe formy skalne, płaskie jak stół (stąd nazwa całego masywu), a zwiedzanie Kudowy i okolic pozwala na poznanie dziedzictwa kulturowego regionu Kotliny Kłodzkiej.

o Kudowie-Zdroju

Wody mineralne i leczniczy klimat uzdrowiska Kudowa-Zdrój słyną w całej Europie. Tutejsze sanatoria, hotele i pensjonaty specjalizują się przede wszystkim w leczeniu chorób serca, miażdżycy, nadciśnienia, nerwic i anemii. Do dyspozycji gości są łazienki, pijalnia i sale gimnastyczne.

To ciche miasteczko o spokojnej atmosferze, gdzie co krok napotyka się szacowne XIX-wieczne rezydencje, ma wiele do zaoferowania przyjezdnym. Najbardziej niecodzienną atrakcję stanowi Kaplica Czaszek, wzniesiona w 1776 r. w sąsiedztwie kościoła parafialnego w Czermnej (dziś dzielnica Kudowy). Piękny Park Zdrojowy w centrum miasta zachęca do spacerów wśród egzotycznych roślin lub odpoczynku na ławce z widokiem na pijalnię. W Parku znajduje się również „Altanka Miłości” oraz XIX-wieczna Sala Koncertowa, w której od 1962 r. corocznie w czerwcu odbywa się Międzynarodowy Festiwal Moniuszkowski.

Amatorzy aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu mogą korzystać z licznych szlaków pieszych i rowerowych, różniących się pod względem długości oraz stopnia trudności. Prowadzą one z Kudowy do wielu interesujących miejsc w okolicy. Przez cały rok czynny jest nowoczesny, kryty basen; ponadto w mieście znajdują się korty tenisowe oraz stadnina koni.

GEOGRAFIA

Kudowa-Zdrój to 11-tysięczne miasto, usytuowane w województwie dolnośląskim, na Ziemi Kłodzkiej. Dzięki położeniu w szerokiej dolinie zwanej Obniżeniem Kudowskim, w otoczeniu Gór Stołowych, Wzgórz Lewińskich i Gór Orlickich panuje tu podgórski klimat, niezwykle łagodny i korzystny dla zdrowia. Wysokość nad poziomem morza wynosi 400 m.

Kudowa znajduje się przy drodze krajowej E67 (DK 8) Wrocław- Praga. W mieście funkcjonują dwa przejścia graniczne do Czech – drogowe w dzielnicy Kudowa-Słone oraz piesze w dzielnicy Czermna. Praga oddalona jest od Kudowy zaledwie o ok. 140 km.

HISTORIA

Pierwsza wzmianka o Kudowie-Zdroju, jednym z najstarszych uzdrowisk w Europie, pojawiła się w 1477 r. w dokumencie Henryka Starszego, syna czeskiego króla Jerzego z Podiebradu. Najstarszą dzielnicą dzisiejszej Kudowy jest Czermna. Początkowo nazwa wioski brzmiała Lipolitov, lecz w połowie XVI w. zmieniono ją na Chudoba, następnie Kudoba, Bad Kudowa i dopiero w 1945 r. na Kudowa-Zdrój. Pierwsza relacja dotycząca wód mineralnych pochodzi z 1580 r., natomiast o samym uzdrowisku wspomina w swojej kronice Ludwik z Nachodu (pod nazwą Cermenske Lazne). W 1621 lub 1625 r. protestancki duchowny G. Aelurius zachwala w „Glaciografii” wspaniały smak kudowskiej wody i jej zbawienny wpływ na zdrowie, a nawet stwierdza, że jest lepsza od wina.

Pierwszym znanym właścicielem uzdrowiska był słynny generał z okresu wojny trzydziestoletniej, Albrecht von Wallenstein, kolejnym – jego szwagier hrabia A. E. Terzky. Drewniane urządzenia łazienkowe istniały w Kudowie już ok. 1630 r. Autorem pierwszej naukowej rozprawy o kudowskich wodach mineralnych, wydanej w 1694 r., był dr Kremer.

W XVIII w. wody mineralne wysyłano do Berlina. W 1777 r. ukazał się przewodnik po śląskich uzdrowiskach, m.in. Kudowie-Zdroju i Dusznikach-Zdroju. Książka została napisana po polsku przez Daniela Vogla.

Pod koniec XVIII w. źródła zostały obmurowane, a teren dzisiejszego Parku Zdrojowego osuszony. W 1783 r. Kudowa stała się własnością spółki lekarzy, co bardzo pozytywnie wpłynęło na rozwój uzdrowiska. W 1795 r. zbudowano drewniany budynek kąpielowy z dwudziestoma łazienkami oraz dom dla kuracjuszy. Po klęsce Napoleona Kudowa przeszła w ręce hrabiowskiej rodziny Götzen, która promowała dalsza rozbudowę uzdrowiska.

Analizę chemiczną kudowskich wód mineralnych, podczas której zostały odkryte ich właściwości lecznicze, przeprowadził w 1850 r. A. Duflos. W 1868 r. dr Jacob zastosował eksperymentalne kąpiele kwasowo-węglowe w leczeniu chorób serca. Po tym, jak w 1904 r. uzdrowisko wykupiła prężna spółka z Wrocławia, miasto zaczęło się szybko rozwijać, również dzięki budowie własnej elektrowni, a także otwarciu linii kolejowej prowadzącej do Kłodzka. Wyrastały nowe pensjonaty i domy mieszkalne. W tym okresie w Kudowie bywał sam Winston Churchill.

W czasie drugiej wojny światowej Kudowa szczęśliwie uniknęła zniszczeń. W 1945 r. miasto znalazło się w granicach Polski i w tym samym czasie nadano mu prawa miejskie.