Doskonałe warunki klimatyczne, piaszczyste plaże, ciepłe wody morskie, atrakcyjna promenada z molem – oto tylko kilka powodów, dla których co roku do Międzyzdrojów przybywają setki turystów. Ta „perła Bałtyku” to również znane sanatorium, oferujące m.in. kuracje solankowe i błotne. Zachęcamy także do odwiedzenia pobliskiego Wolińskiego Parku Narodowego, gdzie można zaobserwować bielika i żubry.
Niewątpliwie największą atrakcją w Międzyzdrojach jest piękna plaża z wysokimi klifami. Tym niemniej, dobrą propozycją w razie niepogody lub dla znudzonych leżakowaniem na plaży może się okazać wizyta w Muzeum WPN. Sam Woliński Park Narodowy urzeka bogactwem flory i fauny. Polecamy również wycieczkę do Muzeum Figur Woskowych, wzorowanym na londyńskim Muzeum Madame Tussaud, lub spacer ścieżkami Parku Zdrojowego i uliczkami miasta.
W lipcu w Międzyzdrojach odbywa się Wakacyjny Festiwal Gwiazd. Do hotelu “Amber Baltic” zjeżdżają się najbardziej znani polscy aktorzy. W pobliżu hotelu znajduje się Promenada Gwiazd, gdzie można podziwiać odciski dłoni znanych osobistości.
Przez najpiękniejsze zakątki Wolińskiego Parku Narodowego wiedzie wiele szlaków turystycznych. Znajduje się tam wiele jezior, które są schronieniem dla zagrożonych gatunków ptaków. Zaledwie 2 km od Międzyzdrojów położony jest rezerwat żubrów.
Międzyzdroje leżą w północno-zachodniej części kraju, około 600 km od Warszawy i 250 km od Berlina. Usytuowane są w najstarszej geologicznie części wyspy Wolin, wśród morenowych pagórków i jezior polodowcowych. Krajobraz jest zdecydowanie nizinny (5 m n.p.m.). W pobliżu miasta znajduje się góra Gosań o wysokości 95 m – stanowi ona najwyższe wzniesienie na polskim wybrzeżu.
Turyści mogą liczyć na doskonałe warunki pogodowe. Panuje tutaj najłagodniejszy klimat na całym polskim wybrzeżu, co sprawia, że Międzyzdroje to także popularne uzdrowisko.
Pod koniec XII wieku na terenie obecnych Międzyzdrojów znajdowały się dwie osady należące do biskupstwa z Kamienia Pomorskiego. Żelazo specjalizowało się w wydobyciu rud żelaza, a Kępieńce w rolnictwie. Nazwa „Misdroige” pojawiła się po raz pierwszy w XV wieku. Jej mieszkańcy utrzymywali się z rolnictwa, hodowli bydła, pszczelarstwa, myślistwa oraz rybołówstwa.
Najtragiczniejszy okres w historii Pomorza związany jest z wojną trzydziestoletnią, kiedy to cała wyspa Wolin znalazła się pod rządami Szwedów. W 1715 roku wyspa przeszła pod panowanie Prus, których władza na Pomorzu została usankcjonowana przez traktat pokojowy podpisany w Sztokholmie. Populacja miasta stale wzrastała, szczególnie w XVIII wieku. Po zbudowaniu tamy wzdłuż wrzosowiska, zmieniono lokalizację pierwszych miejskich budowli.
Dopiero w pierwszej połowie XIX wieku Europejczycy zaczęli doceniać lecznicze właściwości morskiego klimatu. Wówczas mała rybacka wioska przekształciła się w modne sanatorium. Już w 1835 roku na plaży powstały łaźnie dla kobiet i mężczyzn. Wzdłuż wybrzeża zamożni fabrykanci ze Szczecina i Berlina budowali swoje wille według projektów najlepszych architektów tamtych czasów.
W 1860 roku kupiec belgijski Lejeune założył dzisiejszy Dom Kultury. Wówczas powstało także drewniane molo, przebudowane potem w 1906 roku. Molo mierzyło 360 m długości a na jego końcu znajdowała się kawiarnia, czynna do dnia dzisiejszego.
W końcu XIX wieku Międzyzdroje uzyskały połączenie kolejowe ze Szczecinem i Świnoujściem, co przyczyniło się do dalszego rozwoju miasta jako kurortu wypoczynkowego i uzdrowiska. W 1913 roku Międzyzdroje odwiedziło 20 000 turystów, liczba niespotykana jak na tamte czasy. W tym samym roku w Międzyzdrojach stworzono nową sieć wodną, zbudowano elektrownię oraz doprowadzono kanalizację.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej, Międzyzdroje liczyły około 4 000 mieszkańców. Działania wojskowe szczęśliwie nie spowodowały większych zniszczeń w mieście. W 1945 roku Międzyzdroje uzyskały prawa miejskie.