To niewielkie miasto położone jest w centrum Polski, w pobliżu Warszawy. Miasto to przyciąga swym klimatem, daje możliwość podziwiania zabytków i wspaniałych widoków na rzekę Srebrną oraz licznych pomników przyrody. Nazwa „Mińsk” pochodzi prawdopodobnie od rzeki Mienia, w której dorzeczu znajdowała się osada zwana pierwotnie Mieńskiem czy Meniskiem. Z biegiem lat zmieniała nazwa zmieniała się jeszcze kilkakrotnie do tej używanej po dzień dzisiejszy. Miasto to było domem dla wielu wybitnych polskich pisarzy i posłów. Wspaniałe widoki na rzekę, otoczenie zieleni, jak również atmosfera miasta sprawia, że każdy odwiedzający Mińsk jest nim oczarowany.
To piękne miasto z XV wieku może poszczycić się wieloma zabytkami z tamtego okresu, które można podziwiać do dziś. Kilka z nich było w późniejszych latach zrekonstruowanych. Poza swymi neobarokowymi i klasycystycznymi zabytkami Mińsk jest także sławny ze swojego nacisku na kulturę. Ma własny Dom Kultury, dwa muzea, Szkołę Artystyczną i prowadzi dwa lokalne czasopisma.
Mińsk Mazowiecki odznacza się charakterystyczną zabudową. Wiele z drewnianych i murowanych obiektów uznawanych zostało za zabytki ze względu na zachowanie dawnych stylów budownictwa. Są to między innymi drewniane domy mieszkalne, kościoły (Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Starokatolicki Kościół Mariawitów), pomniki oraz Pałac Dernałowiczów. Miasto posiada też ślady kultury żydowskiej a najważniejszym z nich jest cmentarz żydowski.
Miasto jest także sławne z sąsiedztwa rezerwatów przyrody oraz znajdujących się tam licznych pomników przyrody. Wśród najważniejszych rezerwatów należy wymienić następujące: Jedlina, Bagno Pogorzel, Rudka Sanatoryjna i Florianów. Poza zabytkami w samym Mińsku, turyści powinni też odwiedzić sąsiadujące miejscowości m.in. Okuniew, Halinów i Dębe Wielkie, gdzie można podziwiać ciekawe obiekty sakralne.
Mińsk Mazowiecki to obszar o łącznej powierzchni 1312 ha, który zamieszkuje 37,000 osób. Przez miasto przepływa rzeka Srebrna, dopływ Mieni. Mińsk leży około 39 km od Warszawy. W latach 1975-1998 był on częścią województwa siedleckiego a od 1999 należy do Mazowsza. Mińsk jest położony na obszarach Nadbużańskiego i Mazowieckiego Parku Narodowego. Posiada też wiele pomników przyrody.
Mińsk Mazowiecki uzyskał prawa miejskie w 1421 roku. Jego rozkwit nastąpił dopiero podczas tzw. „złotego wieku kultury polskiej”. Wtedy właśnie na jednym z brzegów rzeki Srebrnej powstało nowe miasto – Sendomierz. Zostało ono w krótkim czasie włączone w granice Mińska. Do dziś można łatwo odróżnić teren dawnego Sandomierza, jest to obecny Plac Kilińskiego – renesansowa część miasta.
W drugiej połowie XIX wieku obszar Mińska był miejscem wielu bitew. Był to także okres, w którym Mińsk zmienił nazwę na Nowomińsk. W 1870 roku miasto stało się własnością rodu Dernałowiczów. Byli oni jego ostatnimi właścicielami.
W 1916 roku miasto ponownie zmieniło nazwę. Nowomińsk stał się Mińskiem Mazowieckim i pod taką nazwą funkcjonuje do dzisiaj. Dwa lata później,11 listopada, polskie wojska pokonały wojska niemieckie. W Mińsku rozegrał się także końcowy etap Bitwy Warszawskiej z 1920 roku.
W okresie międzywojennym Mińsk bardzo się rozwinął. Asfaltowano ulice, pojawił się pierwszy pociąg elektryczny, powstało więcej szkół i ośrodków kulturowych. Po II wojnie światowej miasto rozszerzyło swoje granice, nastąpiła jego rozbudowa i stało się ono ważnym ośrodkiem administracyjnym i przemysłowym. Dzięki reformie ze stycznia 1999 roku Mińsk Mazowiecki stał się stolicą powiatu.