Jezyk polski zalicza sie do rodziny jezyków slowianskich i, podobnie jak pokrewne mu jezyki, jest fleksyjny. Polski, w odróznieniu do angielskiego, nie ma ustabilizowanego szyku zdania.
Jezyk polski nalezy do grupy jezyków zachodnioslowianskich, która wchodzi w zakres wielkiej rodziny praindoeuropejskiej. Ocenia sie, ze jest on jezykiem ojczystym dla okolo 50 mln osób.
Jezyki zachodnioslowianskie: polski, czeski, slowacki, dolnoluzycki, górnoluzycki
Jezyki wschodnioslowianskie: rosyjski, ukrainski, bialoruski
Jezyki poludniowoslowianskie: serbski, chorwacki, slowenski, bulgarski, macedonski
Podobienstwo miedzy jezykami polskim i slowackim mozemy (oczywiscie w duzym uproszczeniu) porównac z odpowiedniosciami wystepujacymi miedzy niemieckim jezykiem literackim a szwajcarska odmiana niemieckiego (slownik zgodny lub podobny w ok. 75%). Z kolei rozbieznosci miedzy polskim a rosyjskim mozna odniesc do róznic miedzy hiszpanskim a wloskim (slownik zgodny lub podobny w 55-60%). Natomiast rozdzwiek miedzy polskim a bulgarskim jest tak duzy jak miedzy angielskim a niderlandzkim (slownik zgodny lub podobny w ok.40%). Jezyki slowianskie sa najblizej spokrewnione z baltycka rodzina jezykowa, w sklad której wchodza np. litewski i lotewski, jednakze ich slownik pokrywa sie tylko w 3%. Niekiedy podobienstwo w zapisie ortograficznym lub wymowie wyrazów pochodzacych z róznych jezyków slowianskich moze prowadzic do ich mylnego kojarzenia (w angielskim takie grupy wyrazów okresla sie mianem ‘false friends’), nie uwzgledniajacego zróznicowania semantycznego. Na ksztaltowanie sie polszczyzny wplyw mialy takze inne jezyki, np. niemiecki, francuski. Obecnie obserwujemy duze oddzialywanie angielskiego.
Historia: Jezyk polski, wraz z czeskim i slowacki, nalezy do rodziny jezyków zachodnioslowianskich, wyodrebnionej z wielkiej rodziny praindoeuropejskiej. Wszystkie jezyki slowianskie wyewoluowaly ze wspólnego jezyka, zwanego praslowianskim. Poczatki ksztaltowania sie polskiego datuje sie na wiek X. Od tamtego czasu polszczyzna ulegla tak daleko idacym przeobrazeniom, ze teksty sredniowieczne czytamy dzis z nie lada wysilkiem. Germanizacja i rusyfikacja w czasach zaborów nie przyniosly zamierzonych efektów. W walkach narodowowyzwolenczych podkreslano znaczenie jezyka polskiego jako podstawy naszej tozsamosci narodowej.
Uzytkownicy: Polski jest jezykiem urzedowym w Polsce. Bywa takze nauczany jako drugi jezyk w niektórych czesciach Rosji, Litwy, Bialorusi, Ukrainy, czy Kazachstanu. Ma to zwiazek z ze zmiana powojennych granic kraju a takze z przesiedleniami ludnosci w czasie II wojny swiatowej. Nie mozna takze zapomniec o polskich emigrantach, którzy w wychowaniu swoich dzieci i wnuków klada szczególny nacisk na znajomosc jezyka ojczystego. Ogólnie ocenia sie liczbe uzytkowników jezyka polskiego na 50 mln.
Dialekty: W ogólnym systemie jezyka polskiego wyróznia sie kilka regionalnych odmian jezyka. Poszczególne dialekty nie róznia sie znacznie, opieraja sie glównie na swoistych cechach fonetycznych i leksykalnych. Podstawowe dialekty jezyka polskiego to: slaski, wielkopolski, malopolski i mazowiecki. Na szczególna uwage zasluguje jezyk kaszubski, którym posluguje sie na co dzien ponad 50 000 Kaszubów, zamieszkujacych Pomorze Gdanskie i wschodnia czesc Pomorza Zachodniego. Na przestrzeni wieków obszar, na którym mówiono po kaszubsku, stopniowo ulegal zawezeniu. Dzis w niektórych rejonach jest nadal bardzo popularny, w innych zanika zupelnie, dlatego tez lokalne wladze podejmuja wszelkie mozliwe dzialania, aby rozpropagowac ten jezyk. Na terenie Polski funkcjonuja szkoly, w których uczy sie kaszubskiego, powstaja ksiazki, gazety, programy telewizyjne i radiowe, a nawet strony internetowe po kaszubsku.
Ogólna charakterystyka: Polska gramatyka i leksyka, podobnie jak w innych jezyków indoeuropejskich, opiera sie w znacznej mierze na lacinie. Polski operuje siedmioma przypadkami, dwiema liczbami, trzema rodzajami w liczbie pojedynczej i dwoma w mnogiej (kategoria rodzaju zastepuje charakterystyczne dla wielu innych jezyków rodzajniki). Do czasowników stosuje sie kategorie osoby, czasu, trybu, strony i aspektu. Gramatyka i interpunkcja polska maja ogromna liczbe regul i dwa razy tyle wyjatków od nich, dlatego uwaza sie, ze jezyk polski jest jednym z najtrudniejszych jezyków swiata.