Świnoujście

Świnoujście to jeden z najważniejszych polskich portów na Morzu Bałtyckim, a także uzdrowisko, które przyciąga gości przez okrągły rok. Jednak tym, co naprawdę wyróżnia je wśród polskich miast, jest szczególne położenie – na 44 wyspach. Można tu znaleźć wszystko, co potrzebne, aby wypocząć, a nawet więcej: długą na kilka kilometrów i najszerszą w Polsce piaszczystą plażę, doskonałe miejsca do łowienia ryb, rzeki Świny z bogatą florą i fauną… Istnieje także możliwość popłynięcia promem do Niemiec i Skandynawii!

o Świnoujściu

Dla tych, którzy marzą o leniuchowaniu na słonecznej plaży i morskich kąpielach, Świnoujście jest z pewnością idealnym miejscem do spędzenia letnich wakacji. Piękna plaża schodzi łagodnie ku morzu, jest więc także bezpieczna dla dzieci.

W Świnoujściu warto również odwiedzić wspaniały Park Zdrojowy, który liczy sobie 170 lat i zachwyca różnorodnością śródziemnomorskiej roślinności. Z kolei na wyspie Karsibór, gdzie mieści się rezerwat ptaków o międzynarodowym znaczeniu, można poobserwować dziką przyrodę. Stanowi on ostoję niezliczonej ilości gatunków ptactwa.

Obowiązkowym punktem pobytu w Świnoujściu jest wizyta w Muzeum Rybołówstwa Morskiego, znajdującym się w dawnym ratuszu. Można tam zapoznać się z historią miasta i obejrzeć wystawę poświęconą rozwojowi lokalnego przemysłu rybołówczego w ciągu wieków. Ponadto muzeum prezentuje przyrządy nawigacyjne oraz różnorodną kolekcję spreparowanych okazów zwierząt morskich.

Na wyspie Wolin znajduje się symbol miasta – zabytkowa latarnia morska o wysokości 68 m, najwyższa na bałtyckim wybrzeżu. Od czasu gruntownej przebudowy w 2000 r. jest udostępniona dla zwiedzających. Z wieży latarni rozciąga się cudowny widok na Świnoujście i przyległe tereny.

Świadectwem ciekawej przeszłości Świnoujścia są zabytki, takie jak: Stawa „Młyny”, znak nawigacyjny w kształcie wiatraka, który po latarni morskiej jest drugim najbardziej charakterystycznym obiektem w mieście; XVIII-wieczny kościół Chrystusa Króla z repliką okrętu zawieszoną pod sklepieniem; neogotycki kościół „Stella Maris”, słynący z przepięknych witraży; i wreszcie Fort Anioła na brzegu Świny, wybudowany w XIX w. na wzór Mauzoleum Hadriana.

GEOGRAFIA

Świnoujście znajduje się na północno-zachodnim skrawku Polski, przy ujściu rzeki Świny do Bałtyku. Miasto, zajmujące powierzchnię 195 km2, jest położone na 44 wyspach, ale tylko trzy z nich są zamieszkane – Wolin, największa wyspa w Polsce; Uznam i Karsibór. Ponad 80% mieszkańców mieszka w polskiej części wyspy Uznam (jej większa część należy do Niemiec).

Miasto sąsiaduje z Zatoką Szczecińską, Morzem Bałtyckim oraz granicą niemiecką. Spośród wszystkich miejscowości w Polsce to właśnie Świnoujście leży najbliżej Danii (150 km) i Szwecji (175 km). Berlin znajduje się jedynie 160 km stąd.

HISTORIA

Ze względu na swoje atrakcyjne położenie geograficzne w pradawnych czasach obszar obecnego Świnoujścia stanowił „łakomy kąsek” dla ludów Germanów i Polanów zamieszkujących sąsiednie terytoria. Pierwsze osady w miejscu dzisiejszego miasta pojawiły się około 4200-1700 r. p.n.e., kiedy osiedliły się tu plemiona germańskie i słowiańskie. Ponad tysiąc lat temu, na długo przed powstaniem Świnoujścia, sąsiedni Wolin zdążył już zyskać rangę prężnego ośrodka morskiego. W 1128 r. przybył tam biskup Otto z Bambergu, aby ochrzcić mieszkańców.

W dokumencie wydanym w 1261 r. przed Księcia Bamima I znajduje się wzmianka o „zamku nad rzeką Świną”.

W 1630 r. wojska króla szwedzkiego Gustawa Adolfa wkroczyły na wyspy Uznam i Wolin, zaś sam monarcha odpoczywał na plebani na wyspie Karsibór.

Na mocy traktatu sztokholmskiego w 1720 r. Prusy przejęły wyspy Wolin i Uznam.

Na początku XVII w. rzeka stała się żeglowna dla dużych statków. Świnoujście, założone w 1748 r. na terenie zachodniego brzegu Świny, uzyskało prawa miejskie z rąk króla Prus, Fryderyka Wielkiego, w 1765 r.

Szerokie, niewybrukowane ulice i jednopiętrowe budynki w stylu holenderskim nadawały Świnoujściu niemal wiejski wygląd, chociaż gospodarka miasta całkowicie opierała się na żegludze (i, w mniejszym stopniu, rybołówstwie). W 1824 r. Świnoujście otrzymało status nadmorskiego ośrodka wypoczynkowego, a wkrótce miało zyskać renomę jako najpopularniejsze uzdrowisko w Europie. Rok 1876 przyniósł miastu połączenie kolejowe z Berlinem, zaś cztery lata później nastąpiło otwarcie Kanału Piastowskiego, dzięki któremu znacząco skróciła się droga ze Świnoujścia do Szczecina.

W marcu 1945 r. zabudowa miasta uległa dużym zniszczeniom w wyniku alianckich nalotów. Świnoujście celowo wybrano jako cel amerykańskich bombowców, ponieważ to tu uciekli i schronili się przed Armią Czerwoną liczni uchodźcy z Prus Wschodnich oraz sąsiednich terenów. Zginęło co najmniej 23,000 osób, wśród nich najwięcej właśnie uchodźców. W 1945 r. Świnoujście zostało przyłączone do Polski i jako takie wchodzi w skład byłych ziem niemieckich na wschód od linii Odra-Nysa Łużycka. Wysiedloną ludność niemiecką zastąpili Polacy z kresów wschodnich.