Ustroń to przede wszystkim popularne uzdrowisko o doskonałych warunkach klimatycznych, słynące z wód mineralnych o leczniczych właściwościach. Ta malownicza miejscowość usytuowana u stóp Beskidów Śląskich oferuje także szeroki wachlarz form aktywnego wypoczynku, takich jak wspinaczka, narciarstwo, jazda na rowerze i bieganie po górach. Poza wieloma możliwościami uprawiania sportu, Ustroń ma również mnóstwo innych atrakcji.
Ustroń należy do kurortów, które zachowały beztroską atmosferę dawnych ośrodków uzdrowiskowych. Obecnie obejmuje 16 sanatoriów oferujących doskonałe warunki leczenia dla osób z problemami układu krążenia, oddechowego, nerwowego i trawiennego.
Tym niemniej, Ustroń to nie tylko uzdrowisko, lecz także miejscowość wypoczynkowa, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Liczne, dobrze oznaczone ścieżki zawiodą wędrowca na pobliskie szczyty Lipowskiego Gronia (745 m), Równicy (884 m), Małej Czantorii (866 m) i Wielkiej Czantorii (995 m). Specjalny wyciąg krzesełkowy zabierze Państwa na sam szczyt Czantorii, z którego można podziwiać panoramę miasta, a także okoliczne beskidzkie szczyty. Polecamy także 710-metrowy letni tor saneczkowy na Czantorii.
Poza trzema zabytkowymi kościołami (Św. Anny z 1769, Św. Klemensa z 1788 i protestanckiego kościoła z 1835), nie zachowało się tu zbyt wiele historycznych budowli. Warto odwiedzić także Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa. Inną atrakcją miasteczka jest Dąb Sobieskiego, który został zasadzony w 1683 roku dla uczczenia zwycięstwa władcy polskiego pod Wiedniem.
Ustroń leży na wysokości 340-995 metrów, w rejonie Podbeskidzia, ok. 12 km od granicy z Czechami. Miasteczko usytuowane jest między dwoma szczytami: Równicą i Czantorią, pokrytymi gęstym lasem bukowym i świerkowym. Źródła Wisły znajdują się jedynie 25 km stąd, a woda w rzece na tych terenach wyróżnia się niezwykłą czystością i doskonale nadaje się na letnie kąpiele.
Uzdrowisko to znane jest z doskonałego mikroklimatu. Ilość opadów na tych terenach przekracza średnią krajową (1200 mm).
Ustroń został wspomniany po raz pierwszy w 1305 roku, ale prawa miejskie uzyskał dopiero w 1956 roku. Miasto pojawiło się na mapie sporządzonej w 1558 roku dla króla Zygmunta II Augusta.
Począwszy od drugiej połowy XVI wieku, Ustroń wraz okolicznymi terenami stanowił własność szlachecką, i tylko część miasta należała do dynastii Piastów. W połowie XVII wieku ziemie te przeszły pod władanie Habsburgów.
Sprzyjający klimat i malownicza sceneria przyczyniły się do wzrostu liczby gości, odwiedzających miasteczko. Pierwsi przyjezdni pojawili się w Ustroniu w połowie XVII wieku. Były to przede wszystkim osoby cierpiące na anemię oraz choroby układu trawiennego, które leczono tutejszą serwatką. Pierwsi mieszkańcy Ustronia utrzymywali się z rolnictwa i hodowli owiec. Dzięki odkryciu rudy żelaza i uruchomieniu w 1772 roku huty, a później kuźni, odlewni i walcowni, Ustroń zmienił się w osadę przemysłową.
W późniejszych latach miasto rozwijało się w dwóch kierunkach. Coraz większe znaczenie zyskiwał przemysł metalurgiczny, ale jednocześnie Ustroń zaczynał się przekształcać w uzdrowisko. Dzięki prowadzonym tu pracom odkryto bowiem, że woda podgrzana przez gorący żużel wykazuje właściwości lecznicze i łagodzi bóle reumatyczne. Kiedy odpowiednie badania potwierdziły skuteczność metody, arcyksiążę Albert, właściciel ziem, zbudował w mieście pensjonat.
Uzdrowisko w Ustroniu zyskało na znaczeniu jeszcze bardziej w połowie XIX wieku, kiedy odkryto tam źródła wody żelazistej i pokłady borowiny. Do 1882 roku kurort zdobył wysoką pozycję wśród austriackich ośrodków sanatoryjnych. W 1901 roku zbudowano pierwszą łaźnię. Niebagatelne znaczenie dla rozwoju miasta miała budowa drogi asfaltowej z Katowic do Wisły. Połączyła ona miasto nie tylko z wszystkimi większymi ośrodkami w województwie, ale też i z resztą kraju.
Kolejne lata to okres dynamicznego rozwoju miasta. Odpowiednie tereny przystosowano do potrzeb narciarzy, wytyczono też piesze szlaki. Powstały nowe pensjonaty, hotele i restauracje. Miastu nadano status uzdrowiska w 1967 roku.