Ustrzyki Dolne

Ustrzyki Dolne to słynny kurort zimowy w Bieszczadach. Specyficzny mikroklimat, liczne ośrodki narciarskie oraz czyste wysokogórskie powietrze sprawiają, że miasto jest odwiedzane przez rzesze turystów. Miejscowość jest atrakcyjna zarówno dla miłośników narciarstwa, jak i entuzjastów górskich wycieczek.

ustrzyki Dolne

Ustrzyki Dolne to znany kurort narciarski. Miejscowość ma najbardziej rozbudowaną infrastrukturę narciarską na Podkarpaciu, przez co nazywana jest często zimową stolicą tego województwa. W promieniu kilku kilometrów od centrum miasta znajdują się: Stacje Narciarskie Gromadzyń i Laworta, wyciągi orczykowe na Małym Królu oraz trasy biegowe na górze Żuków.
Ustrzyki Dolne przyciągają turystów jednak nie tylko zimą. W pozostałe pory roku można tu zwiedzać zabytki (m.in. neogotycki kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski z początku XX w., murowaną cerkiew greckokatolicką z 1874 r., budynek byłej synagogi z ok. 1870 r. oraz stary cmentarz żydowski z XVIII wieku) i spacerować licznymi szlakami (w mieście jest pięć szlaków spacerowych: niebieski, czerwony, żółty, zielony i czarny oraz jeden niebieski szlak pieszy).
Szczególną atrakcją miasta jest muzeum Bieszczadzkiego Parku Narodowego wybudowane na początku lat 70. XX wieku. Jest ono jednym z największych muzeów przyrodniczych w kraju.

GEOGRAFIA

Ustrzyki Dolne to miasto i siedziba powiatu bieszczadzkiego w województwie podkarpackim, położone nad rzeką Strwiąż. Miejscowość leży na wysokości ok. 480 m n.p.m., na trasie małej i dużej pętli bieszczadzkiej.
Ustrzyki Dolne zamieszkuje około 10 150 osób.

HISTORIA

Pierwotnie Ustrzyki Dolne nosiły nazwę Ustryk – od staropolskich słów US, czyli ujście i RZYK czyli rzeki. Założycielami wsi był ród Unihowskich, który później przyjął później miano Ustrzyckich. W ich rękach majątek pozostał do połowy XVIII wieku; później przeszedł na własność Mniszchów, w XIX w. – Piaseckich i Laskowskich, w XX w. – Nanowskich.
W 1727 r., na mocy postanowienia Augusta II Mocnego, Ustrzyki otrzymały prawa miejskie. W sierpniu 1769 roku w okolicach miasta toczyły się walki konfederatów barskich przeciwko wojskom rosyjskim.
W czasie I wojny światowej w Ustrzykach toczyły się walki między wojskami rosyjskimi i austriackimi. Z tych terenów wielu Polaków popierających Austrię trafiło do więzień lub na Syberię. Na przełomie lat 1914/1915 front dwukrotnie przeszedł przez te tereny, niszcząc je.
29 września 1939 r. miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną, a już 1 listopada Rada Najwyższa ZSRR wydała ustawę o „włączeniu tych ziem” do Ukraińskiej SRS. Pełna represji i wywózek na Syberię sowiecka okupacja trwała w Ustrzykach do 27 czerwca 1941. Dwa dni później Ustrzyki Dolne zostały zajęte przez oddziały słowackie i znalazły się pod okupacją niemiecką. Niemcy w bramach ustrzyckich kamienic przeprowadzali rozstrzeliwanie ludności żydowskiej i romskiej. Podczas okupacji Ustrzyki Dolne zostały pozbawione statusu miasta.
18 września 1944 roku, po walkach z Niemcami, wkroczyły tu oddziały sowieckie. Wielu Polaków zostało aresztowanych i wywiezionych na Syberię. Po II wojnie światowej miasto znalazło się w granicach ZSRR, jednak już w 1951 roku, na podstawie umowy o zmianie granic, powróciło do Polski.